راه های علمی افزایش هوش کودکان


راه های علمی افزایش هوش کودکان بر اساس جدیدترین یافته‌های علمی. یکی از اصلی‌ ترین دغدغه‌ های پدر و مادرها هوش فرزندانشان است. در این مقاله بر اساس راهکارهای علمی + معرفی منبع آموزش می‌دهیم تا در تربیت کودکان خود نکاتی را رعایت کنید. تا در بلندمدت با افزایش هوش کودکانتان روبه‌رو شوید.

تحقیق علمی افزایش هوش کودکان

طی سه دههٔ گذشته دو نفر از روان‌شناسان برجسته دانشگاه کلمبیا با نام‌های مولر و دویک به دنبال راه های علمی افزایش هوش کودکان بودند. که در تربیت کودکان به هوش آن‌ها بیشتر توجه کنیم بهتر است یا به تلاش و پشتکار آنها در انجام کارها. و کودکان را به دلیل هوش‌شان تحسین کنیم تاثیرگذارتر یا بر اساس پشتکاری که دارند. برای پیداکردن پاسخ، مولر و دویک 128 کودک 10 تا ۱۲ساله را انتخاب کردند. و در شش مطالعه مجزا روی کودکان بررسی‌های عمیقی انجام دادند.

بهترین راه ها برای افزایش هوش کودکان

روش کار آن‌ها بدین شکل بود که در ابتدا مجموعه سؤالاتی را به کودکان دادند و فارغ از پاسخ‌های درست و غلط. یک گروه از آن‌ها را به دلیل هوششان و گروه دیگری را به دلیل تلاش‌هایی که داشتند تحسین کردند. به زبان ساده‌تر به گروه اول گفتند: «آفرین تو چقدر خفن و باهوشی! عجب هوشی داری تو!» و به گروه دوم گفتند: «بابا تو چه پشتکاری داری! چقدر پرتلاشی! عجب اراده‌ای! حال کردم با اراده‌ات!» و بعد از انجام این موارد شروع کردند به بررسی انگیزه هر دو گروه برای ادامهٔ کار.

نتایج علمی

نتیجه‌های اولیه نشان می‌داد: تأیید و تشویق هوش بچه‌ها و گفتن “چه بچهٔ باهوشی دارم من” نسبت به تحسین اراده بچه‌ها و گفتن “عجب بچهٔ پرتلاش و با پشتکاری دارم من” بی‌نهایت اثرگذارتر و انگیزه بچه‌ها را در مراحل اولیه کار برای ادامه‌ مسیر بیشتر می‌کند. اما پژوهشگران مولر و دویک برای بررسی عمیق‌تر مسئله‌‌ی دسته دوم آزمایش‌هایی را شروع کردند.

در آزمایش دوم روش کار به این شکل بود که تکالیف مجددی را به بچه‌ها اعلام کردند و پاسخ آن‌ها را دریافت کردند. اما در این آزمایش به تمام بچه‌ها گفتند که پاسخ‌های آن‌ها کاملاً اشتباه بوده. بعدازاین مورد حس‌وحال بچه‌ها را بعد از شنیدن پاسخ بررسی کردند. بررسی‌ها نشان می‌داد کودکانی که به‌خاطر هوششان تحسین شده بودند نسبت به اشتباهی که داشتند احساس ناامیدی می‌کردند و انگیزه و اشتیاق آنها به‌شدت افت کرده بود. اما بچه‌هایی که به‌خاطر تلاشی که داشتند تشویق شده بودند نه‌تنها انگیزه آنها کاهش پیدا نکرده بود؛ بلکه آماده بودند برگردند و خودشان رو به چالش بکشند.

در نهایت خروجی این پژوهش ارزشمند به ما نشان می‌دهد که تکیه بر هوش بچه‌ها در بلندمدت تأثیر مثبتی برای آنها ندارد و به زبان عامیانه بهتر است «پز تلاش و با پشتکار بودن بچه‌ها رو بدیم تا هوش بچه‌ها!» از این به بعد سعی کنید در برنامه خود قرار دهید و به خودتان یادآوری کنید تا توجه شما نسبت به تلاش و پشتکار آن‌ها بیشتر از قبل باشد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *