پژوهشگری به نام دین باسبی (Busby) دنبال این بود ببینه: “تبادلات جنسی دوره آشنایی (که برخی‌ها از اون به عنوان شناخت و صمیمیت بیشتر یاد می‌کنن) نقشی در آینده اون ازدواج داره!، اگه آره چه نقشی! خیره! یا شر!، به نفع ازدواجه یا به ضررش!
به بیان دیگه: زمان شروع زود یا دیرهنگام تبادلات و رابطه جنسی در دوره آشنایی چه اثری روی رضایت زناشویی بعد از ازدواج افراد می‌گذاره!؟ برای رسیدن به جواب این سوال، باسبی و همکارانش طی سه سال (بین سال‌های 2006 الی 2009) 2097 زن و مرد متاهل رو انتخاب کردن و با استفاده از یک مجموعه مصاحبه عمیق و ابزارهای رفتاری از اونها در مورد اوائل آشنایی، زمان شروع رابطه جنسی و کیفیت رابطه و رضایت زناشویی فعلی‌شون پرسیدن.
نتیجه؛ هرچقدر دو نفر خودکنترلی و خویشتن‌داری بیشتری تو دوره آشنایی به خرج بدن و رابطه جنسی رو عقب بندازن، به همون نسبت بعد از ازدواج رابطه زناشویی بهتری رو تجربه می‌کنن و میزان رضایت از زندگی مشترک‌شون بیشتر خواهد بود.
+ چرا که؛
1) با شروع زودهنگام رابطه جنسی خودشون رو در قید و بند اون آدم نمی‌بینن که به هر قیمتی، به واسطه اون اتفاق رابطه رو ادامه بدن.
2) نپرداختن به حاشیه‌های رابطه جنسی و غرق نشدن تو هیجانات این ماجرا به افراد اجازه میده که از زوایایی مختلفی مخاطب خودشون رو بررسی کنن و این مدل جلو رفتن اجازه‌ی دیدن مسائلی رو میده که روی زندگی زناشویی بعدی اثرات مهمی رو به جا می‌گذاره.
مخلص کلام اینکه:
اگه می‌خوای یه رابطه عمیق و موندگار عاطفی رو تجربه کنی و بعدها به “ای کاش‌ها” دچار نشی، تو دوره آشنایی با چشم و گوش باز تمرکزت رو ببر رفتار و ابعاد شخصیتی مخاطب تا شروع هرچه زودتر رابطه جنسی، چرا که اولی تعیین کننده‌تر از دومیه.
بدون دیدگاه