سال‌ها پیش یک تیم قویِ پژوهشی از روان‌شناسان فنلاندی به رهبری دکتر (Gluschkoff) دنبال این بودن ببینن ریشه مهربونی، شفقت و رحم و مروت (compassion) آدما کجاست و چطور میشه بچه‌های مهربون و نایسی رو تربیت کرد!؟ به منظور رسیدن به جواب این سوال‌ها، اونها پژوهشی سی و پنج ساله رو استارت زدن که از سال 1980 استارت خورد و گزارش اولیه اون در سال 2018 و در ژورنال فوق العاده معتبر Personality and Individual Differences منتشر شد.
روش انجام کارشون هم اینجوری بود که تیم پژوهشی، 323 خانواده دارای کودک زیر سه سال رو انتخاب کردن و طی سال‌های مختلف (1980؛ 1983؛ 1997؛ 2001؛ 2012) و سنین مختلف بچه‌ها (3؛ 6؛ 20؛ 24 و 35 سالگی) اونها رو از زوایای مختلفی مورد ارزیابی قرار دادند.
تحلیل نهایی کار نشون می‌داد از بهترین پیش‌بین‌های شفقت، مهربونی، رحم و مروت و مرحمت و عطوفت (compassion) بچه‌های الان و بزرگسال‌های فردا “وجود نظم و ثبات در قوانین و قواعد خونه و مهدکودکه”.
یعنی وقتی روال زندگی بچه‌ای از یک نظم و انضباط قابل پیش بینی‌ای برخوردار باشه و به درخواست‌های کودک پاسخ باثباتی داده بشه و رفتار دور و بری‌ها بسته به حال و هوای دلشون متفاوت و یه روز خوب و یه روز بد نباشه! بیشتر احتمال داره که تو دوره‌های بعدی زندگی، آدم دلرحمی از آب در بیاد.
چرا که دنیا رو محلی “امن، قابل اعتماد، پاسخگو و پیش بینی‌پذیر” می‌بینه و نوع تعاملش با آدم‌های دنیا هم با همین الگو میره جلو. پس لزومی نمی‌بینه تو دوره‌های بعدی زندگی با نامهربونی و سنگدلی دنبال فرصت‌هایی برای جبران کردن نامهربونی‌ها و گرفتن حقش از آدمای پیش بینی ناپذیر باشه.
بدون دیدگاه