چند روزیه کتاب Helping Couples Get Past the Affair دکتر دونالد باکوم(Baucom) از دانشگاه کارولینای شمالی رو دست گرفتم و حیفم اومد چند مورد از یافته‌های علمی در مورد خیانت رو با شما در میون نگذارم که بیشتر حواسمون به رابطه‌مون باشه: موافق باشید مروری داشته باشیم روی این یافته‌ها.
یافته اول: درسته تعارض بالا، صمیمیت عاطفی/جنسی کم و آشفتگی در رابطه احتمال آغاز خیانت رو بالا می‌بره اما، این عوامل به هیچ عنوان پیش بین خوبی برای شروع خیانت نیستند و دست کم 56 درصد آقایون و 34 درصد خانم‌های پیمان شکن از رابطه زناشویی خوب و رضایت بخش قبل از دوره پیمان شکنی، خبر میدن.
یافته دوم: نقش دوست در گرایش به خیانت به شدت مهمه و مشخص شده دم‌خور شدن با دوستای پیمان‌شکنی که اهمیتی به ارزش‌های خونه و خونواده نمیدن و روابط باز عاطفی و جنسی خارج از رابطه رو تشویق می‌کنن آدم رو مستعد پیمان شکنی می‌کنه (مراقب دوستات باش).
یافته سوم: ویژگی‌هایی مثل هیجان‌خواهی بالا، گشودگی به تجارب جدید، قضاوت ضعیف، احساس ناامنی و اجتناب از تعارضات زناشویی که منتهی به غفلت از رابطه میشه از رایج‌ترین و تاثیرگذارترین ویژگی‌های همسر پیمان شکن شناخته شده.
یافته چهارم: زوجینی که به خاطر بحث خیانت برای درمان مراجعه می‌‌کنند، به احتمال بیشتری نسبت به سایر زوجین که در رابطه مشکل دارن از هم جدا میشن، خصوصا اگر این پیمان شکنی از سمت مرد باشه.
یافته پنجم: در غالب مواقع زن اولین کسیه که از خیانت مرد با خبر میشه و مرد آخرین کسیه که از خیانت زنش باخبر میشه (حتی بعد از فک و فامیل و دوست و آشنا).
یافته ششم: عمده کسانی که پیمان‌شکنی کردن اون رو یک اشتباه محض می‌دونن و از مسیری که شروع کردن به شدت پشیمونن (اولش به آخرش فکر نکنی آخرش به…)
یافته هفتم: خیانت باورهای بنیادی آدم‌ها رو هدف می‌گیره (تو دیگه قابل اعتماد نیستی، نمیتونم بهت تکیه کنم و… ) برای همین بعد از شکل گرفتن، فرایند درمان پیچیده و سختی داره (چرا عاقل کند کاری…!!).
بدون دیدگاه