تو یه بررسی جامع در حوزه شخصیت، گروهی از پژوهشگران دانشگاه دیکن استرالیا دنبال این بودن ببینن : “کدوم مولفه‌های شخصیتی بیشترین رابطه رو با حال خوب و رضایت از زندگی داره!؟” و روی کدوم ابعاد شخصیتی باید بیشتر کار کرد تا ته این قصه بگیم، زندگی خوبی بود و خوشحالم از این زیستن.
برای رسیدن به جواب پژوهشگرا رفتن هر چی پژوهش رو ابعاد روانی و رفتاری تاثیرگذار رو رضایت و احساس خوشبختی آدما وجود داره رو جمع کردن و به 462 مقاله که جمعا روی 335 هزار انسان انجام شده بود رسیدن. تو قدم بعدی نشستن محتوای تمامی این پژوهش‌ها رو آنالیز کردن وشروع کردن به بررسی نتایجِ خروجی بدست اومده نشون میداد، در بین رگه‌های شخصیتی آدم‌ها؛
1) برون‌گرایی (extraversion)
یا همون اهل معاشرت، اجتماع و روابط اجتماعی بودن؛ که خودش رو تو آدم‌های زودجوش، پر صحبت، پر انرژی، اهل هیجان و تجربه چیزهای جدید نشون میده. در کنار
2)وجدان‌گرایی (conscientiousness)
یا همون اهل مسئولیت‌پذیری، اهل قول و عمل بودن و هدف داشتن؛ که خودش رو تو آدم‌های خیلی دقیق و عمیق که یا کاری رو قبول نمیکنن یا قبول کردن دیگه اما و اگر تو کارشون وجود نداره و خیلی مسئولیت‌پذیرن و درست کارشون رو می‌برن جلو نشون میده بیشترین رابطه رو با احساس رضایت از زیستن در این دنیا، حس همه چی آروم نیست، ولی من چقدر خوشبختم!، و راضیم از زندگیم و لذت می‌برم از لحظه‌ها رو داره و آدم‌های مسئولیت‌پذیر و وظیفه‌شناسی که علاقمند به تعاملات اجتماعی و گپ و گفت با دیگران هستن، حال خوب بیشتری رو گزارش میکنن.
این گروه از افراد علاوه بر اینکه بهزیستی روانی و رضایت از زندگی بالاتری دارن، رضایت از رابطه بالاتری رو هم گزارش میکنن و از اونور افرادی هم که این تیپ شخصیت‌ها تو زندگی‌شونه هم حس و حال بهتری از زندگی دارن.
خلاصه که؛
از من میشنوی تو انتخاب دوست و پارتنر به دو چیز در اون آدم بیشتر توجه کن؛
1) چقدر “مسئولیت‌پذیر” و وجدان‌گراست!
2) چقدر اهل معاشرت و روابط اجتماعیه!
این دو عامل ترکیب برنده‌ایه که بود و نبودش خیلی می‌تونه رو حال خوب زندگی اثر بگذاره.
بدون دیدگاه